Visioenen 2
Ziet, een onweder des Heeren, een grimmigheid is uitgegaan, een aanhoudend onweder; het zal blijven op het hoofd
der goddelozen. De hittigheid van des Heeren toorn zal zich niet afwenden, totdat Hij gedaan en totdat Hij daargesteld zal hebben de gedachten Zijns harten; in het laatste der dagen zult gij daarop letten. Jer. 30 vs 23 -24.
De idee van oorzaak en gevolg - karma- is door de werken van Hindoeïstische en Indiase geleerden/goeroes zoals Maharishi Mahesh Yogi en Osho gemeengoed geworden in het denken van velen. Te pas en te onpas wel te verstaan. Westerse geleerden doen vaker een poging om dit begrip duidelijk en verklaarbaar te maken binnen het verband waarin het thuishoort, maar blijven steken in de methodiek waarmee ze het probleem benaderen. Zoals zoveel begrippen uit het Hindoeïstische denken, moet een dergelijk gegeven meer intuïtief dan verstandelijk benaderd worden
zoals ik uitvoerig in 'Te Elfder Ure' uiteengezet heb.
Er zijn voor ons westerlingen evenveel, zo niet meer manieren om achter de idee van dit begrip te komen. Het Nieuwe Testament kan op vele manieren gelezen en begrepen worden. Het hangt helemaal af van jouw bewustzijn, al dan niet mede bepaald door het kleinere collectieve bewustzijn waarin je je bevindt.
Lees de Bijbel als lid van de Hervormde, Gereformeerde, Vrijgemaakte Kerk of welke Christelijke richting dan
ook, dan blijf je steken in het bewustzijn dat de anderen van die groep (of de werkende kracht van die groep) jou opleggen; tenzij jij je echt vrijmaakt en niet meer door dit dichte netwerk laat hinderen. De woorden van Christus Jezus zijn uiteindelijk verstandelijk te begrijpen op elk niveau en tenslotte op zeer hoge niveaus waarin jouw intuïtie openbaringen doorgeeft, samenwerkend als een koordanser met het verstand. Dus ook de kwestie van oorzaak en gevolg.
Wie is volgens deze idee de veroorzaker van al de goede en slechte dingen die een mens overkomen? Het individu zelf.
Hij/zij heeft vanuit het onbewuste gedrag een eindeloze resem van gevolgen aan elkaar geregen en kan vandaaruit niet meer oorspronkelijk reageren. Christus Jezus laat ons echter op zijn schouders staan en vanuit de reusachtige puinhoop van oorzakelijkheden en gevolgen even boven de zooi uitkijken. Wat ziet de ziel dan? Hij ziet een eindeloze warboel van ge - beurtenissen die hij ogenschijnlijk zelf veroorzaakt heeft. Niets is echter minder waar. De ziel begint ergens te reageren op een stimulus. Waar komt deze prikkel vandaan? Uit het individu zelf? Misschien, maar waarschijnlijker uit de wereld die reeds vergaat van veroorzaakte gevolgen. De ziel klaart op en zegt: " Ik ben het niet die mijn leven vormgeeft, het zijn de anderen, het is de wereld'.
In zekere zin is dit waar; je moet echter achter de kern van deze ontdekking kunnen kijken en dan zie je dat alle veroorzaking komt uit een Eerste Beweging.
De Onbeweeglijke Beweeglijkheid drukt zich uit en vormt de kosmos; daar zit de Veroorzaker; dat denk je dan! Je zult
nooit enige vrijheid ervaren, indien je met de vinger wijst naar de Eerste Beweger. Hij is de Eerste Beweger en geeft vorm aan de Christus en daarin is de vrijmakende waarheid verborgen.
God beweegt en geeft alles vorm. Het gevolg is dat de mens in deze polariserende werkelijkheid onvrijheid ervaart op allerlei manieren. Echter, net in deze onvrijheid die Hij ons oplegt, ligt de verlossing verborgen. God als Eerste Beweger kan mij misschien in een gepolariseerde wereld karmische onvrijheid laten ervaren; Hij is wel eindeloze vrijheid en gaat boven elke denkbare vorm van beperking uit. Zijn Wezen schreeuwt het uit tegen mij: ervaar in materie en beperking de onvrijheid en zie dan Mijn Eindeloosheid. Net door de zwaarte van oorzaak en gevolg te dragen worden we vrij: gooi dan op het juiste moment alle last af in de acceptatie van de Eindeloosheid en Niet-bestaan van God en je bent vrij. Een stap verder op het Goddelijke Pad zoals geleefd door onze Schepper Christus Jezus. Er zijn allerlei stadia waarin dit proces plaatsvindt.
Elke gelovige Christen komt ooit in de positie die hem aan het bestaan van God doet twijfelen. Bestaat God? Neen, natuurlijk niet! Ga er maar vanuit dat de door jou geantropomorfiseerde Goddelijke Kracht niet bestaat! Zolang je met jouw beperkte faculteiten denkt aan God en een God vormt ben je niet beter dan iedere dronkaard! God ontmoet je pas echt in evenwicht van het verstand met intuitie, zodra je uitgaat van Zijn niet-bestaan.
God leeft in het Niet-Zijn om met Carl Jung te spreken. De intuitie en openbaring gaan aan het werk als een perfect werkende klok zodra jij jouw beperkingen en verstand los-laat. God ontmoet jouw ziel op de grens van Eindeloosheid en Niet-Zijn. Oorzaak en gevolg vinden daar een einde. Waarom? Omdat oorzaak en gevolg niet bestaan. Alleen God bestaat, ook in het Niet-Zijn .
De geheugenvelden van Sheldrake winnen het van de evolutietheorie van Darwin. Deze zomer jaag ik iedere avond ten behoeve van Liesbeth op de binnengedrongen muggen. Waar ze vandaan komen mag Joost weten. Je hebt nu kleine mugjes en grote 'Tijgermuggen' en hun gedrag is overal het - zelfde. Er zijn een heleboel domme muggen onder die je zo te pakken hebt met een zwiepende slag van een droogdoek; er zijn er ook die je nooit te pakken krijgt en die jou op het menu hebben staan. Deze intelligente muggen hebben zich in zeer korte tijd weten te ontwikkelen tot de minuscule vampiers die ze zijn. Groot of klein, zijn ze de neer zwiepende rechtvaardigheid van de droogdoek altijd te slim af en verstoppen en camoufleren zich nota bene ook nog eens op bepaalde schilderijen met een passende ondergrond.
De domme muggen kan ik ook s' nachts met de ogen dicht in een blote hand vatten en verpulveren, zodra ze in het bereik van mijn oren komen. De slimste muggen hoor je niet en zie je niet. Ze komen pas wanneer de slaap het diepst is en feesten dan op jouw bloed. Waar zit nu in hemelsnaam dat perfecte brein in zo'n minuscule muggenlijf?
Hij moet wel enorm blij zijn, zo een mug: Jeeee hier ligt de kolos van Rhodos ter grootte van het continent Afrika en hij is helemaal van mij. Ik ben al in de hemel; wat kunnen mij die 72 maagden nog bommen!
Het zou wel een oplossing voor moeder Aarde zijn en de nog resterende soorten: deze supersnelle ontwikkeling van brein en instinct. In minder dan geen tijd is de mens uitgeroeid dan wel teruggebracht tot een acceptabeler aantal van laten we zeggen 500 miljoen exemplaren. Het zou voorgoed voorbij zijn: dag parasieten van mensen, dag Darwin, dag Hawking....
Over intelligentie gesproken.... we hebben een dikke huisjes - slak in de tuin voor het appartement en deze slak heeft het gemunt op de grote schenktuit van onze sexy-groene plastic tuingieter. In de lente zat hij er pront bovenop en ik liet de stumper daar maar zitten, ondertussen ijverig water schenkend op planten en bloemen. Nu heeft hij het in zijn slakkenhoofd gehaald om in de schenksnuit zelf te kruipen en zo het gietproces te blokkeren. Ik negeer hem volkomen en probeer langs het slakkenlijf te gieten. Dat lukt maar ten dele en de slak komt dan vervolgens vermoeid naar boven kruipen om te zien waar nu al die ophef over gaat. Hij steekt zijn voelhorens over de rand; kijkt eens naar links, kijkt eens naar rechts; schijnt mij aan te kijken en keert weer vermoeid in zijn huis terug.
Ik heb de slak er uit gekregen en een tiental meters verderop geplaatst. Een dag later zat hij weer in de groene tuit en leek me brutaal aan te staren. Dit ritueel wordt enkele keren per week herhaald. De slak wordt hetzij door mij, hetzij door Liesbeth uit de tuitel gehaald en verderop geplaatst en meneer keert even lustig weer terug naar zijn geliefde plek. Ik ben benieuwd wanneer we hem weerzien.